krent

Krenten zijn gedroogde druiven, oorspronkelijk uit Korinthe, in Griekenland. De krent is al een oud product en al in de middeleeuwen werd het woord Corente verkort tot krent. De krent heeft een bewogen historie, en heeft ook vele politieke gevolgen gehad voor Griekenland. De krent werd al sinds de oudheid uit Korinthe en omgeving uitgevoerd. Op vrij kleine schaal overigens. Tot 1877, toen er een enorme vraag naar krenten ontstond. Die vraag was het gevolg van een plaag van de druifluis in Franse wijngaarden. De Fransen kochten daarop massaal zoete Griekse krenten voor hun mengwijnen. De vraag steeg van 881 ton in 1877 tot 21.000 ton in 1880 en 120.000 ton in 1889 (ook naar andere landen inmiddels). De Grieken begonnen hierop als een gek wijngaarden te planten om aan de vraag te kunnen voldoen. Olijf- en sinaasappelplantages werden verwaarloosd of moesten plaats maken voor wijngaarden. Kortom, er werd massaal geinversteerd (en gespeculeerd) in krenten. In 1891 was de schade in Frankrijk echter hersteld. De Franse boeren protesteerden daarop tegen de import van de goedkope Griekse krenten. De Franse regering besloot daarop de invoerrechten van 6 frank per 100 kilo in 1890 geleidelijk te verhogen tot 25 frank in 1894. Dit resulteerde in Griekenland tot een sterk verminderde export, ook al werden andere markten aangeboord. Om de Griekse boeren tegemoet te komen richtte de Griekse regering een bank op, die de krenten tegen een vaste prijs opkocht. Met een enorme krentenberg tot gevolg. Met een toenemende productie daalde de prijs nog verder. De hierop volgende politieke onlusten leidden er toe dat de premier moest aftreden en de krentenproducte, tot op heden, een staatsmonopolie is. Overigens komen de krenten tegenwoordig uit allerlei delen van Griekenland, maar nog maar nauwelijks uit Korinthe. Bron : Sanders, E. : Geoniemen Woordenboek. Nijgh en Van Ditmar, Amsterdam, 1995, 269 blz. ISBN 90 388 6760 3.